Në fillim duket sikur fëmija nuk bën gjë tjetër, veçse ha, fle, qan dhe mbush panolinat. Në fund të muajit të parë ai do të jetë shumë më i gjallë dhe komunikues. Gradualisht do fillojë të lëvizë trupin e tij më lehtësisht, sidomos kur fut duart në gojë. Ju tashmë e kuptoni që ju dëgjon kur i flisni, ju shikon kur i flisni dhe lëviz trupin për t’u përgjigjur ose për të tërhequr vëmendjen.
Rritja dhe pamja fizike
Kur fëmija juaj lindi, pesha përfshinte dhe tepricat e lëngjeve, të cilat humbin në ditët e para. Shumë bebe humbin një të dhjetën e peshës, pastaj e rimarrin në pesë ditë, kështu afërsisht mbas dhjetë ditësh do të kenë peshën e lindjes.
Shumë bebe rriten shumë shpejt mbasi rimarrin peshën e lindjes, sidomos gjatë shpërthimeve të rritjes që ndodhin rreth ditës së 7-10-të dhe përsëri midis tre dhe gjashtë javëve. I porsalinduri në kohë shton afërsisht 20-30 gram në ditë dhe për një muaj peshon afërsisht 4 kilogram. Ai rritet 2.5 deri 4 cm gjatë muajit të parë.
Djemtë peshojnë pak më shumë se vajzat, rreth 400 g dhe janë pak më të gjatë rreth 1.25 cm.
Pediatri juaj do t’i kushtojë një vëmendje të veçantë rritjes së kokës, sepse ajo tregon rritjen e trurit. Kafka do të rritet shumë gjatë katër muajve të parë, më shumë se kurrë gjatë jetës. Perimetri i kafkës së një të porsalinduri është afërsisht 35 cm dhe pas një muaji arrin në 37.75 cm. Djemtë janë pak më të mëdhenj se vajzat, koka e djemve është më e madhe: diferenca është më pak se 1 cm.
Nëqoftëse bebi juaj ka lindur me rrugë vaginale, kafka duket e deformuar mbas lindjes por shpejt do të marrë formën normale. Çdo deformim i kokës do të ikë mbas një ose dy javëve. Njollat e kuqe rreth syve do të ikin mbas tri javëve.
Një problem tjetër janë “aknet e bebit’’ Këto janë si puçrra të vogla që dalin në fytyrë, zakonisht në javën e 4-5 të jetës. Mendohet se ato shkaktohen nga stimulimi i gjëndrrave yndyrore nga hormone e nënës që kalojnë nga placenta gjatë shtatzanisë.
Duart dhe këmbët mund të kenë një ngjyrë më blu se pjesët e tjera të trupit. Kjo ndodh se enët e gjakut në këto zona janë më të ndjeshme nga ndryshimet e temperaturës të ftohtit.
Raporti me mjedisin
Të ushqyerit është mjeti kryesor i komunikimit me mjedisin.
Po të preket në këndin e buzëve me gishtin e dorës (ose çfarëdolloj mjeti tjetër), koka dhe goja kthehen nga ana që e prekim.
Po t’i preken buzët ose t’i futet gishti në gojë, fillon të thithë.
Është ende i paaftë për të pasur një kontroll të mirë të qafës dhe kokës, e cila bie në njërën ose tjetrën anë kur mbahet në krahë (në pozicion vertikal, në këmbë).
Reagon ndaj zhurmave si për shembull përplasja e derës, tingulli i ziles, zhurma e çelësave etj.
I dëgjon tingujt që zgjasin mbi 4 – 5 sekonda.
Dëgjon kryesisht tingujt ritmikë që përsëriten dhe jo ata të veçuarit; kjo është arsyeja që fëmijëve u këndohen ninullat (tinguj ritmikë e monotonë).
Ende është i paaftë të kërkojë ose të ndjekë aktivisht me sy dhe për një kohë të gjatë objektet, por nëse para syve shfaqet një send i ndritshëm, arrin ta fiksojë me sy dhe ta ndjekë me sy deri diku.
Parapëlqen fytyrën e njerëzve
